Anlatamıyorum

Yanıbaşım... 

Etrafım tıklım tıklım, omzumda bir el eksik. Kavgalardan, bağırışlardan darmaduman bir kalp... Ağlayışlardan gözüm sis. Duyuramıyorum; seslenişleri, çırpınışları. Dokunamıyorum doyasıya. Tutunamıyorum sıkıca. Rahat, özgür, ferah hissedemiyorum. Kendi derdimin olmamasının huzuruyla başkasının derdinde boğuluyorum.

Istanbul

İstanbul...

Medeniyetler şehri, medeniyetler eşiği... Kimilerine yedi cihan padişahı, kimilerine Napolyon hissiyatı; kimilerinin gelmişi, geçmişi, hayatı... Bana göre aşk.

Mutluluk

Mutluluk nedir? ''Bugün muhteşem, çok mutluyum!'' gibi saçmasapan bir sürü cümlenin içinde gizlenen naifliktir. Mutluluk görecelidir. Kimine şarkı, kimine aile, kimine para, yemek, aşk, merhamet, umut, okul, sigara, oyun... Ama eminim ki mutluluğun her türü bağımlılık yapar. İnsan bir tattı mı tüküremez. Kaybetmekten korkar bir kere! Hayatı hastane yatağından ibaret olan bir insan mutluluktan havalara uçmak deyimini nasıl yadırgarsa gerçek mutluluğu tatmış kişi de üzüntüye öylesine ürkütücü bakar.